“อักขระ นามะปกรณ์” จัดว่าเป็นปกรณ์สำคัญหนึ่งใน “คัมภีร์มหาจักพรรดิ์ฯ”ของรัตตัญญุศาสตร์ ซึ่งใช้สำหรับวิเคราะห์ อักษร อันประกอบเป็น “นาม” ของ สรรพสิ่ง ไม่ว่าจะเป็น ชื่อ ของ บุคคล หรือ สถานที่ ทั้งนี้ยังรวมถึงตัวเลขอีกด้วย
ซึ่งจะสามารถล่วงรู้ได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว หรือ เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไป เปรียบประดุจว่า นาม คือ เมล็ด อันเป็นตัวต้นกำเนิดของเหตุการณ์ ที่จะดำเนินไปในอนาคต
ในประวัติศาสตร์ไทหาญ ได้จารจารึกเรื่องของการใช้ “อักขระนามะปกรณ์” นี้สร้างผู้ที่ไร้ความรู้ ความสามารถ และโอกาศ ขึ้นเป็นจักพรรดิ์ที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์นามว่า “จักพรรดิ์ฮั่นอู่ตี้” ซึ่งเป็นรองเพียง “ฉินซีฮ่องเต้”(เพราะฉินซี เชี่ยวชาญคัมภีร์มหาจักพรรดิ์”)
เนื่องจากฮั่นอู่ตี้ ไม่ได้มีความรู้ในอักขระ นามปกรณ์ เมื่อขึ้นเป็นใหญ่มีอำนาจ จึงมีความหวาดระแวง อาจารย์ผู้เชี่ยวชาญใน”อักขระ นามปกรณ์” คอยให้คำแนะนำจนยิ่งใหญ่ ทำให้มีความหวาดระแวงว่าอาจารย์อาจเอาใจออกห่าง ไปสวามิภักดิ์ กับแคว้นอื่น จึงวางแผนกำจัด พร้อมด้วยคนรอบข้างที่ได้ช่วยกันสร้างตนเองให้เป็น “จักพรรดิ์”…..
